Hoe kom jij thuis na je werk?

“Als ik mijn werk goed gedaan heb, dan kom ik thuis met ‘lekker gewerkt vandaag.’ Hoe doe jij dat eigenlijk?” Zomaar een vraag die op mijn pad kwam. Want ik spreek voor huilende mensen en ben altijd ondergedompeld in verdriet. Dat is het beeld wat men heeft van het werk van een ritueel  begeleider, afscheidsbegeleider of woorddienstspreker.

Maar mijn vak is natuurlijk veel meer dan dat. Laat ik jullie meenemen in het vormgeven van een dienst. 

Als ik gebeld word door veelal een uitvaartverzorger, dan maak ik een afspraak met de nabestaanden. Veel weet ik dan niet. Alleen de naam en met wie ik de afspraak maak. Soms krijg ik aanvullende informatie omdat deze belangrijk is voor het gesprek.  

Natuurlijk kom ik vaak in verdrietige situaties terecht. Soms zijn de mensen ronduit lamgeslagen en hebben geen idee wat te doen. Andere keren heeft een familie alles tot in de puntjes voorbereid. Maar in alle gevallen kunnen ze mijn kennis, kunde en ervaring gebruiken. Ik ga in gesprek met de familie en vertaal als het ware alles wat wordt verteld naar een passend afscheid. Daarmee breng ik veel rust en wat ruimte in die hele hectische dagen na een overlijden.

Laatst vertelde een kleindochter dat ze de dropjes van opa zo zou missen. Altijd had hij een zakje bij zich en zelfs in de winkel deelde hij nog uit. Zo kwamen we op het idee. De kleindochter heeft aan het begin van de dienst iets verteld over die dropjes en zette vervolgens een grote bak neer waar iedereen bij het afscheid nemen een dropje uit kon halen. Zo eenvoudig, maar zo passend. En de kleindochter haalt er nog altijd veel troost uit.

Soms raakt het verdriet me. Altijd besef ik dat het verdriet niet mijn verdriet is, maar dat ik de mogelijkheden heb om dat verdriet te vangen en er woorden aan te geven.

Op de dag van afscheid weet ik dat de nabestaanden een hele moeilijke dag voor de boeg hebben. Afscheid nemen valt niet mee. Ik ken de familie en weet waar ik wat lucht kan brengen. Ik check alles nauwgezet, help kinderen met die spannende stap de aula in en maak soms een grapje die past bij de familie. En als alles klopt – de nabestaanden hebben echt op hun manier afscheid genomen van degene die hen zo dierbaar is, de foto’s pasten, de muziek klopte en alle woorden van betekenis hebben een plek gekregen- ja, dan kom ik tevreden thuis, intens dankbaar voor het werk dat ik doe en de talenten die ik daarvoor gebruik. Ook ik roep dan: “Lekker gewerkt vandaag.”